Prawidłowa izolacja dachu jest dziś koniecznością ze względu na wymogi prawne. Inną sprawą jest, że skutecznie ogranicza się w ten sposób straty ciepła z pomieszczeń i podnosi komfort użytkowania poddasza. Inwestorzy, którym zależy na obniżeniu kosztów budowy – mogą zaizolować dach samodzielnie. Prace nie są wysoce skomplikowane.
Choć do izolacji dachów można w zasadzie wykorzystywać trzy rodzaje materiałów (wełnę mineralną, styropian i pianę poliuretanową), to bezwzględny prym w powyższym zakresie wiedzie wełna. Ma ona dobre właściwości termoizolacyjne i charakteryzuje się odpowiednią paroprzepuszczalnością, a ponadto stanowi barierę dla ognia i jest dźwiękoszczelna. Wymienione cechy tego materiału sprawiają, że wykorzystany do izolacji dachu, przynosi wymierne korzyści w postaci mniejszego zużycia energii cieplnej oraz wysokiego komfortu użytkowania pomieszczeń poddasza.
Dobieramy materiał izolacyjny
Wybierając materiał do ocieplenia dachu należy zdawać sobie sprawę, że będzie on wciskany pomiędzy elementy więźby (krokwie). Płyty muszą mieć zatem odpowiednią sprężystość tak, aby szczelnie przylegały do siebie i do krokwi, ale też jak najdłużej zachowywały swój pierwotny kształt i wymiary. Nie mogą być one ani zbyt twarde, ani za wiotkie. Musimy pamiętać, że powstanie szczelin w izolacji dachu spowoduje znaczne obniżenie jej efektywności i przyczyni się do strat ciepła z ogrzewanych pomieszczeń. Ocieplenie z występującymi w nim mostkami termicznymi nie będzie też miało niczego wspólnego z obowiązującymi wymogami technicznymi, dotyczącymi izolacyjności termicznej przegród budowlanych.
Nowe normy narzucają następujące wymagania dla dachów, stropodachów oraz stropów pod nieogrzewanymi poddaszami, gdzie temperatura wewnętrzna wynosi ≥16˚C:
– 0,20 W/m2xK – od 1 stycznia 2014 roku;
– 0,18 W/m2xK – od 1 stycznia 2017 roku;
– 0,15 W/m2xK – od 1 stycznia 2021 roku.
Montujemy izolację
Jak zostało to już wspomniane – najczęściej stosowanym materiałem do ocieplania dachów jest wełna mineralna. Aby móc zastosować płyty izolacyjne o odpowiednich wymiarach – prace rozpocząć należy od zmierzenia rozstawu krokwi. Instalowane płyty powinny być 1 – 2 cm szersze niż przestrzeń pomiędzy krokwiami. Tylko wówczas możliwe jest ułożenie solidnej i szczelnej izolacji.
Ze względu na wysokość krokwi, która standardowo wynosi 16 cm i jednocześnie stosując się do wymaganych grubości izolacji termicznej dachu (około 25 cm) najlepiej jest układać ją w dwóch warstwach. Wtedy 15 cm ocieplenia wciska się pomiędzy krokwie, a resztę umiejscawia w przestrzeni powstałej pomiędzy krokwiami, a wewnętrznym wykończeniem ścian poddasza.
Pierwsza warstwa ocieplenia dachu
Układając pierwszą (15 cm) warstwę izolacji dachu należy uwzględnić stopień paroprzepuszcalności oraz rodzaj wstępnego krycia. Przy poszyciu sztywnym, tj. pełnym deskowaniu oraz foliach wstępnego krycia o niskiej paroprzepuszcalności – materiał izolacyjny musi pozostawać w odpowiednim oddaleniu od nich. Zalecana grubość szczeliny wentylacyjnej to 3 – 4 cm.
Jeżeli natomiast warstwę wstępnego krycia stanowi folia wysokoparoprzepuszczalna – izolacja może znajdować się bezpośrednio na niej. Wełnę mineralną układa się na lekki wcisk pomiędzy krokwiami tak, aby nie powstawały żadne szpary ani zagniecenia. Wtedy płyty osadzają się trwale we właściwych dla nich miejscach i nie ma obawy ich wysuwania się.
Druga warstwa izolacji
W celu zamontowania drugiej warstwy izolacji dachu należy wykonać lekki ruszt (drewniany lub metalowy), którego profile umieszcza się poprzecznie do przebiegu krokwi. Dopiero po skonstruowaniu rusztu można przystąpić do układania pozostałej części izolacji. Stworzony ruszt wykorzystuje się następnie do mocowania płyt g-k lub innej okładziny ściennej pomieszczeń poddasza. Pamiętajmy, że w budynkach energooszczędnych łączna grubość ocieplenia dachu powinna wynosić około 30 cm.
Istota paroizolacji
Przed wykończeniem ścian pomieszczeń ocieplonego poddasza, należy na warstwie izolacji zastosować folię paroizolacyjną. Folię tę układa się na 10 cm zakład i przymocowuje do rusztu. Do profili metalowych można przykleić ją taśmą dwustronnie klejącą. Zaś do drewna zamontować przy wykorzystaniu takera (zszywacza tapicerskiego).
Rolą warstwy paroizolacyjnej jest zapobieganie przedostawaniu się do ocielenia pary wodnej, powstającej w pomieszczeniach poddasza. Powinniśmy zdawać sobie sprawę, że przy poddaszach użytkowych jest to nieodłączny element izolacji termicznej dachu. Nie należy go zatem pomijać i najlepiej stosować we wszystkich wnętrzach (niezależnie od ich przeznaczenia).
