Poddasze kojarzy się z przytulnością i zacisznością prywatnej części domu, stwarza ciekawe możliwości aranżacyjne. Zanim jednak przejdziemy do jego urządzania, powinniśmy zadbać o ocieplenie tej części domu. Zapewni nam to nie tylko optymalną temperaturę w chłodne dni, lecz ochroni także przed problemami z wilgocią.
Wstępne krycie
Do wstępnego krycia dachu skośnego można zastosować jeden z trzech materiałów: membranę, czyli folię wysokoparoprzpuszczalną, folię niskoparoprzepuszczalną lub papę na sztywnym deskowaniu.
Decydując się na pierwsze z rozwiązań, należy upewnić się, że:
- wokół kominów zostało wykonane stosowne zabezpieczenie,
- w koszach ułożono podwójną warstwę folii,
- kalenica zakończona została kształtką wywiewną, a znajdująca się w niej folia przełożona na drugą stronę,
- znajdująca się przy okapie folia przyklejona została do blaszanej obróbki pasa nadrynnowego,
- strona folii zawierająca nadruk została skierowana na zewnątrz,
- poszczególne arkusze folii, zamocowane do krokwi przy pomocy zszywek, nachodzą na siebie na co najmniej 10 centymetrów.
Jeżeli chcemy zastosować folię niskoparoprzepuszczalną lub papę na deskowaniu, sprawdźmy, czy pomiędzy poszyciem z desek a ociepleniem została stworzona około 3-4 centymetrowa szczelina wentylacyjna. Gdy jej zabraknie lub wykonana zostanie w sposób nieprawidłowy, w krótkim czasie może dojść do zawilgocenia folii i osłabienia jej właściwości izolacyjnych.
Ocieplenie
Do ocieplania dachów najczęściej wykorzystuje się produkty wykonane z wełny mineralnej, która jest niepalna, posiada dobrą izolacyjność cieplną oraz dużą zdolność przepuszczania pary wodnej. Grubość termoizolacji powinna wahać się od 30 do 40 centymetrów. Układa się ją w dwóch warstwach: pomiędzy krokwiami oraz poniżej, prostopadle do nich.
Paroizolacja
Tuż poniżej termoizolacji jest umieszczana folia paroizolacyjna, której głównym zadaniem jest ochrona wełny mineralnej przed zawilgoceniem i ograniczanie przepływu pary wodnej napływającej z wnętrza domu. Podczas jej układania, szczególną uwagę należy zwrócić na szczelność połączeń. Najlepszym rozwiązaniem jest zabezpieczenie ich przy pomocy taśmy dwustronnie klejącej. Z paroizolacji zrezygnować można jedynie wówczas, gdy w budynku użyty został system wentylacji mechanicznej, wstępne krycie wykonano z membrany o wysokiej paroprzepuszczalności lub na poddaszu są zlokalizowane wyłącznie pomieszczenia suche (np. sypialnie).
Obudowa z płyt kartonowo–gipsowych
Płyty kartonowo–gipsowe (najlepiej sprawdzą się te o podwyższonej odporności na działanie ognia) rozmieścić należy tak, by ich krawędzie były przesunięte względem siebie o minimum 40 centymetrów. Tam, gdzie płyty obudowy dochodzą do ścian działowych i szczytowych, a nie zostały użyte płyty o czterostronnie sfazowanych krawędziach, warto je sfazować, a styk wypełnić przy pomocy akrylu. Dzięki temu zabezpieczymy się przed ich pękaniem.
