Instalacje sanitarne powinny być odpowiednio izolowane, by minimalizować ryzyko pożarów i innych wypadków. Prawo budowlane reguluje, w jaki sposób i z jakich materiałów powinny być wykonane tego typu izolacje.
Odpowiednie izolowanie systemów HVAC, czyli wszystkich instalacji sanitarnych zapewniających odczucie komfortu cieplnego (przewody wentylacyjne, grzewcze i te związane z klimatyzacją), a także przewodów kanalizacyjnych należą do podstawowych elementów pasywnej ochrony przeciwpożarowej. Te izolacje zaliczane są do grupy tzw. NRO, czyli nierozprzestrzeniających ognia.
Izolacja instalacji sanitarnych: NRO
Izolacje nierozprzestrzeniające ognia powinny być wykonane zgodnie z normami reakcji na ogień PN-EN 13501-1:2008, w tym również z europejskimi klasami rekcji na ogień. Materiały niezapalne należą do klas A i B i to właśnie je powinno stosować się do wykonania przewodów i izolacji.
Klasy reakcji na ogień określa Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 5 lipca 2013 r. Wskazane są w nim nie tylko normy materiałów do wykonania przewodów i izolacji, ale także przewody i izolacje stanowiące wyrób. Te drugie mają mniej restrykcyjne wymogi co do klas reakcji na ogień, co prowadzi do nieporozumień co do wyboru odpowiedniego materiału izolacyjnego.
Jeśli przewód i izolacja stanowią osobne wyroby, każdy z nich musi posiadać klasę reakcji na ogień od BL-s3, d0 do A1L. W sytuacji, gdy przewód i izolacja stanowią gotowy element, którego nie można rozłączyć (stanowią wyrób) i jako całość posiadają klasę minimum BL-s3, materiał izolacyjny może posiadać klasę reakcji na ogień niższą, nawet E. Jako całość taki element posiada bowiem nadal odpowiedni poziom odporności na ogień.
Izolacja odporna na ogień i dym
Przy projektowaniu nowoczesnych instalacji sanitarnych, których przewody często biegną obok siebie, warto wziąć pod uwagę również inny poziom izolacji. Odporność na ogień oraz wysoką temperaturę jest wymagana i gwarantowana przez prawo, o czym mówią wspomniane wyżej normy.
Częste wypadki, w tym również śmiertelne, powoduje nie tylko ogień, ale również dym (w tym tlenek węgla) oraz płonące krople. Nie tylko uniemożliwiają one czy znacznie utrudniają ewakuację z płonącego budynku, ale także wpływają na dalsze rozprzestrzenianie się ognia.
Właśnie dlatego projektując izolacje instalacji sanitarnych, należy zadbać również o zastosowanie materiałów i wyrobów o niskich klasach wytwarzania dymu (oznaczanych przez „s”) i płonących kropli (oznaczanych przez „d”). Do takich należą wyroby w klasie A2-s1, d0. Im niższe wskaźniki „d” i „s”, tym lepiej dla odporności izolacji i bezpieczeństwa osób przebywających w budynku.
Do materiałów o wysokich klasach odporności na ogień, a jednocześnie niskich klasach wytwarzania dymu i płonących kropli należy m.in. wełna kamienna. Spełnia ona wszelkie wymogi stawiane przez prawo izolacjom NRO, czyli nierozprzestrzeniającym ognia. Zastosowanie tego typu materiałów w izolacjach systemów HVAC wewnątrz budynków zapewnia zachowanie bezpieczeństwa pożarowego.