Budowa energooszczędnego domu nie może się obyć bez docieplenia ścian. To już niemal stały element każdej inwestycji. Aby termoizolacja służyła przez wiele lat, musi być wykonana staranie, z uwzględnieniem wielu wytycznych. Podpowiadamy na co należy zwrócić szczególną uwagę. Sprawdź, czy zatrudnieni przez Ciebie fachowcy robią to dobrze.
Wybór materiału
Najpopularniejszym materiałem ociepleniowym jest w Polsce styropian układany w technologii lekkiej-mokrej. Wymagania dotyczące parametrów styropianu znajdziemy w projekcie, jednak pamiętajmy, że styropian styropianowi nie równy. Warto korzystać z produktów jedynie sprawdzonych i renomowanych firm, które gwarantują dużą powtarzalność i niezmienną jakość.
Praktyka pokazuje, że tanie płyty styropianowe mogą być zbyt krótkie, cienkie lub nierówne. Jeśli zostały pocięte zbyt wcześnie i nie były odpowiednio sezonowane, mogą być wygięte w łódkę. Świeżo wyjęty z formy blok styropianu jest mokry, więc jeśli producent do cięcia używa drutu, będzie on przeskakiwał, tworząc charakterystyczne fale na powierzchni płyty. Dużo zależy także od przechowywania gotowych już płyt. Jeśli trzymane są przez wiele miesięcy pod chmurką, wchłoną mnóstwo wody. To utrudni lub nawet uniemożliwi przyklejenie ich do ściany.
Przygotuj powierzchnię
Gdy już mamy idealnie równy i suchy styropian, możemy zacząć ocieplać dom. Podstawą jest odpowiednie przygotowanie ściany. Jeśli pominiemy ten krok, tafla ocieplenia może się od niej odkleić. Jak sprawdzić, czy ściana jest wystarczająco wytrzymała? Należy przykleić jedną płytę na próbę. Po odczekaniu kilku dni spróbujmy ją oderwać. Jeśli będzie się łamał styropian, a spoina pozostanie nietknięta, możemy uznać, że ściana jest w porządku. Trzeba jedynie sprawdzić, czy nie ma ubytków, a następnie zagruntować, dzięki czemu nie będzie wchłaniać wody a klej lepiej zwiąże. Jeśli natomiast oderwiemy płytę wraz z klejem, konieczne będzie poprawienie przyczepności ściany.
Jak prawidłowo przymocować płytę?
Dość często spotkamy się z montowaniem płyt styropianowych na pięć placków kleju. Cztery w rogach, jeden na środku. Taka oszczędność materiału i czasu może się jednak na nas gorzko odbić. W ten sposób łatwo doprowadzić do powstawania korytarzy zimnego powietrza, które zniweczą nasze starania i obniżą skuteczność izolacji. Zwiększy się także liczba mostków termicznych. Płytę należy pokryć klejem po całym obwodzie oraz w kilku miejscach pośrodku. Tylko takie zabezpieczenie da nam gwarancję szczelności i wytrzymałości. Nie zapominajmy także o kołkach. Powinno być ich co najmniej pięć na każdy 1 m2 powierzchni.
Błąd popełniony na samym początku to gwarancja późniejszych problemów. Jednym z nich jest zamontowanie dolnego pasa styropianu bez użycia aluminiowego stelaża. Jego brak sprawi, że płyty będą się obsuwać pod własnym ciężarem. Powstaną także pęknięcia w elewacji i zwiększą się szczeliny pomiędzy płytami. Jak nietrudno się domyślić, efektem będą kolejne mostki termiczne.
Ideałem jest ściana pozbawiona jakichkolwiek wolnych przestrzeni między płytami. Z tego powodu dobrze jest zakupić płyty frezowane, które zachodzą na siebie i je eliminują. Jeśli zaś na naszej ścianie pojawią się ubytki bądź szczeliny, w żadnym wypadku nie wypełniajmy ich klejem! Ma on bardzo słabe właściwości termoizolacyjne. Wszelkie dziury zatkajmy termoizolacyjną pianką poliuretanową w sprayu.
Jak szlifować powierzchnię płyt?
Aby tynk był jednolity, a nakładanie siatki łatwe, warto dokładnie oszlifować powierzchnię płyt. Można to zrobić dopiero kilka dni po ich ułożeniu, gdy klej zdąży już związać. I tutaj musimy wrócić do punktu pierwszego. Jeśli styropian będzie mokry, nie uda nam się tego zrobić. Wybór dobrej jakości materiału ma kolosalne znaczenie.
Jak zamontować siatkę?
Jak w prosty sposób rozpoznać, że siatka zbrojna montowana jest nieprawidłowo? Po tym, że fachowiec nakłada ją na styropian, a następnie smaruje zaprawą. To absolutnie niedopuszczalne, gdyż znacząco obniża wytrzymałość tynku. Siatkę należy „utopić” we wcześniej nałożonej zaprawie. Dzięki temu mamy pewność, że nie znajdą się pod nią suche miejsca. Po nałożeniu jednej lub kilku warstw zaprawy trzeba ją oszlifować. Jej maksymalna grubość to 5 mm.
Tynkowanie elewacji
Ostatni etap to tynkowanie. Ten moment jest najprzyjemniejszy, gdyż sprawia, że dom nabiera zupełnie innego oblicza. Pierwsza rzecz, którą należy zrobić, to gruntowanie. Jeśli o tym zapomnimy, tynk może popękać. Wybierz preparat gruntujący pod kolor tynku, by nie zaburzył jego koloru. Następnym etapem jest zastosowanie preparatu tynkarskiego, na który zaś możemy położyć właściwy tynk. Najlepiej tynkować wtedy, gdy temperatura mieści się w granicach od +5 do +25 stopni Celsjusza, a powietrze nie jest wilgotniejsze niż 70%. Jeśli zadbamy o przestrzeganie powyższych wskazówek możemy być spokojni, że ocieplenie będzie w świetnym stanie przez długie lata.
Styropian sprawdza się bardzo dobrze w większości miejsc szczególnie ściany i fundamenty, ale musi to być materiał dobrej jakości. Jakość można zweryfikować na stronie GUNB, tam opisane jest czy dany materiał spełnia poszczególne parametry deklarowane przez producenta na opakowaniu. Są to badania kontrolne wyrywkowych partii materiału z rynku sprzedaży, dlatego niestety nie każdy producent się tam znajduje a szkoda, bo prawie połowa z przebadanych nie spełnia wymogów
Ocieplałem dom circa dwa lata temu – wybrałem styropian ze względów finansowych i technicznych. Przy czym poza klejeniem zdecydowałem się na kołkowanie i moim zdaniem ma to sens. Takie dodatkowe mocowania izolacji wzmacniają całość. Przy tych wichurach, które w Polsce są coraz częściej ma to chyba sens.